Ağlayan bir melek var avuçlarımda...
İsyanı var tanrıya,
kim demiş melekler ağlamaz diye?..
Kim demiş isyan etmezler diye?...





Hem sen hiç melek oldun mu?..
Sen hiç ağladın mı çaresizliğine?..
ağladın mı hiç ölümsüzlüğüne?..
Ölememek ne demek bilir misin sen ?..





Aldığın her yarayı en ince sızısına kadar,
sonuna kadar hissettin mi ?
Bir meleğin yarasına




hangi merhem ,ne çare?...




Avuçlarımdan akan yaşlar,
toprağa düşüp filizlenseler de
her biri bir gözyaşı.
Her biri ayrı bir acı ....





Karanlıktayım şimdi,
parlatılmış aynalara bakıyorum
ve susuyorum...
Sessiz bir soğuk var etrafımda,
nefesim hayretlerde




ve üşüyorum...
Aklım karışmış birbirine,
hayallerim kırışık
ve ağlıyorum....