Çanakkale Şehitleri Şiiri - Mehmet Akif ERSOY

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer,
O ne müthiş tipidir, savrulur enkazı beşer.

Boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.
Kafa göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak
Vurulup, tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilal uğruna yarap ne güneşler batıyor.

Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdat inerek öpse o pak alnı değer.
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın.

Bu topraklara kem gözle bakma!
Bu topraklara hain hain yanaşma!
İlmek, ilmek Şehit anaların
Cumhuriyetle sarıp sarmaladığı
Vatanım var...

Bu toprakların temelin de
Çoluk, çocuk Şehit anaların
Damar, damar
Kanla işlediği Yurdum var
Bu topraklara yan bakılmaz...

Kurtuluş savaşın da
Yurdun dört bir yanın da
Cephede askerinin yanın da
Yoktan var ettiği
Azık, Su, Cephaneyi taşıyan
Yurdu ilmik, ilmik dokuyan
Şehit analarım var...

Bir elinde yokluk
Bir elinde mermi
Yurdu için,
Canını hiçe sayan
Askerine aş, su cephane yetiştirmek için
Kendini, kurşuna siper yapan
Şehit analarım var...
Bu topraklara yan bakılmaz...

Bu topraklar da
Şehit Analarımın
Kanla bedelini ödediği
Canla yetiştirdiği, can verdiği
Asker, Polis, Öğretmen,
Sanatçı,memur, işci
Can can torunları var
Bu topraklara kem gözle bakma..